Agnieszka Osiecka (1936-1997)

Kim była Agnieszka Osiecka? – poetka, pisarka, reżyserka, dziennikarka. Autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek, skeczy i utworów scenicznych. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy.
Ile żyła Agnieszka Osiecka? – 61 lat. Zmarła 7 marca 1997 wskutek choroby nowotworowej.
Jaka była Agnieszka Osiecka? – kochała, lecz nie potrafiła się w tej miłości odnaleźć. Brylowała w towarzystwie, a jednocześnie wiecznie uciekała, szukając własnej drogi i miejsca w świecie. Urzekała za życia, ale i robi to nadal – wracając w tekstach swoich piosenek czy publikacjach. Jeśli chodzi o ścieżkę kształcenia, przyszła poetka już od najmłodszych lat przejawiała talent literacki oraz marzenia o karierze pisarki. Swoich sił próbowała w różnych gatunkach – widowiskach muzycznych, monodramach, powieściach, wierszach, ale i słuchowiskach radiowych, a nawet reklamie.

To jej przypisuje się wymyślenie znanego dziś powszechnie sloganu „Coca-Cola to jest to!”. W powszechnym użyciu, znalazło się wiele powiedzeń, które wyszły spod pióra poetki i żyją jako niezależne zwroty, w oderwaniu od reszty tekstu i melodii piosenki. Są to między innymi: „Apetyt na czereśnie”, „Czy te oczy mogą kłamać?”, „Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma”, „Hop, siup i od nowa Polska Ludowa”, „Niech żyje bal, bo życie to bal jest nad bale”, „To wszystko z nudów”, „Zielono mi”.

Nasza biblioteka zaprasza na fascynujące spotkanie z Agnieszką Osiecką. Dorośli czytelnicy mają do wyboru biografie, dzienniki, listy, opowiadania i zbiory wierszy. Czy znakomita autorka pisała dla dzieci? Tak!

„Dzień dobry Eugeniuszu”, dla dzieci (1969)

„Dixie”, dla dzieci (1972, 1975, opowiadanie, na podstawie którego powstał serial animowany)

„Wzór na diabelski ogon”, dla starszych dzieci (1974)

„Kolęda myszki”, dla dzieci (1985)

„Szczególnie małe sny”, dla dzieci (1986)

„Ptakowiec”, dla dzieci (1988)

Postscriptum, Ps

Dom Agnieszki Osieckiej, w którym mieszkała ze swoją matką Marią, to urocze dwupokojowe mieszkanie na parterze, które dziś upamiętnione jest tablicą w postaci otwartego zeszytu z zapisanymi słowami piosenki śpiewanej przez Marylę Rodowicz: „To był maj, pachniała Saska Kępa…”. Pierwszy pomnik poetki odsłonięto w 2002 r. w opolskim amfiteatrze. Powstała z inicjatywy rektora Uniwersytetu Opolskiego Stanisława Niciei, jej autorem jest Marian Molenda. Agnieszka Osiecka w jego wyobrażeniu siedzi z kartkami papieru na kolanach i długopisem w ręce. Brodę podpiera ręką w sposób charakterystyczny dla siebie.